Eén jaar: twaalf maanden, dertien manen

Kalenders

In de Juliaanse kalender * is het jaar ingedeeld in twaalf maanden. Onze Gregoriaanse kalender * is hiervan afgeleid. Waarom twaalf maanden? Dit lijkt mij echt "Juliaans" (naar Julius Caesar), verdeel-en-heers.

Volkeren die nog flink wat voeling hebben met "het Al" - alles wat er is, inclusief de natuur - volgen de maancycli. Zij houden het bij 13 manen; 13 x 28 = 364 dagen. Dan is er nog één dag over. Mayakalenders (3) spreken over "de dag buiten de tijd", een prachtige uitdrukking. We zijn dus aan 364 + 1 = 365, indien nodig is er nog een schrikkeldag (4).

Twaalf: verdeel en heers

We staan even stil bij het getal twaalf. Er bij stil staan en er van buitenaf naar toe kijken? Dit kan, maar je gaat er weinig nieuws uit halen. Beter is om te proberen "in het getal door te dringen" en het van binnenuit te bekijken. Wat zien we? Twaalf is vier keer drie, of drie keer vier. Van de buitenkant bekeken, wat de wiskunde ook doet, is 4 x 3 = 3 x 4; van binnenuit bekeken is vier groepjes van drie niet hetzelfde als drie groepjes van vier. Of anders gezegd: als je iets van binnenuit bekijkt kan je er de inwendige structuur van zien, bij getallen is dit niet anders.

De voorbije "Juliaanse periode", een periode van verdeel-en-heers (5), kwam de drie nauwelijks aan bod. Zo lijkt het toch. Bij nader toezien is er meer aan de hand; ik had het oorspronkelijk ook niet door. Hierover verder meer.

Is er iets mis met het getal twaalf? Mis? Het gaat niet om oordelen *, het gaat om zien, niet meer en niet minder.

Is er iets mis met een heel brede baan te verdelen in baanvakken, verdelen om het geheel beheersbaar te houden, verdeel-en-heers? Uiteraard niet, het is zelfs hoogst noodzakelijk. In mijn bewoording: verdeel-en-heers is een techniek, "een gereedschap" *.

Het getal twaalf is zeer sterk gestructureerd, je kunt het analyseren, opsplitsen in kleinere delen (4 x 3), waardoor het denken en dan ook het ego alles onder controle kan houden. Het hoort dus perfect thuis in verdeel-en-heers. Op dertien bijvoorbeeld, heeft het denken nauwelijks vat; het kan niet in stukjes gekapt worden, geanalyseerd worden, verdeeld worden. Twaalf echter leent zich hiertoe uitstekend. Het lijkt mij helemaal niet toevallig dat de Juliaanse kalender twaalf maanden kent, dit past perfect in de strategie van verdeel-en-heers.

De piramide

Eventjes uitweiden over de piramide. De piramide kent ook het getal twaalf, maar hier dan met de klemtoon op de drie. Het eerste wat opvalt bij een piramide is de driehoekige vorm, dit is verbonden met het getal drie. Ook het getal vier komt in de piramide voor, het grondvlak is namelijk een vierkant, wat met zich meebrengt dat er vier zijden zijn.
Hier staat het getal drie centraal. Drie is een Goddelijk getal, het staat voor het mysterie Vader-Moeder-Kind en het komt dan ook in zowat alle religies voor.

Even stilstaan bij de structuur van de piramide. Onderaan, wat dus letterlijk op de grond (6) staat, is er het grondvlak van de piramide, een vierkant, het getal vier. De vier staat voor aarde en materie. Wat is materie? Energie die zich vastgezet heeft (7) in de vorm. Een gevolg hiervan is dat het Licht niet vrij kan doorstromen. Dit heeft dan weer tot gevolg dat materie als het ware "in gevangenschap" zit. Een van de taken van de mensheid - op lange termijn - is de materie bevrijden van haar gevangenschap.
In de structuur van de piramide zit de mogelijkheid tot bevrijding "ingebakken". Hoe gaat het in zijn werk (zo zie ik het toch)? Het grondvlak - een vierkant, vier, materie - gaat als het ware opstijgen (de piramide wijst duidelijk naar omhoog), meteen verschuift de klemtoon van de vier (het grondvlak, het aardse) naar het opstijgen, de drie.

Ik weet het, als je het zo uitlegt lijkt het ver gezocht. En nochtans is het helemaal geen analyse, het komt er gewoon op aan om het te zien. Bij mij is dit contemplatie, metafysica en de natuur van getallen, bij sommigen werkt wellicht meditatie beter. De piramide is heel geschikt om over te mediteren.

Verdeel-en-heers tegenover bevrijding

We vergelijken even het "Juliaanse" verdeel-en-heers met de piramide. Bij de piramide ligt de klemtoon bij de drie. De drie is verbonden met het Goddelijke, het mysterie Vader-Moeder-Kind.

Hoe zit het met verdeel-en-heers? Laten we hier eens samen over doordenken.

• Waar is die drie? Verborgen, ik had ze oorspronkelijk ook niet opgemerkt.
• Waarom verborgen? Het laatste waar een strateeg behoefte aan heeft is aan onderdanen die diepe inzichten (8) krijgen, dit kan zijn verdeel-en-heers-positie aan het wankelen brengen.
• Hoe verborgen? Het Goddelijke in de drie werd vervangen door een soort plaatsvervangend-goddelijke, met name het ego. De drie werd een plaatsvervangende-drie. In het Grieks is het woord anti * - naast tegenpool ook - plaatsvervangend. We kunnen dus spreken over een anti-God en een anti-drie.

Het is deze drie, de anti-drie, en dit Goddelijke, de anti-God, die tot verdeel-en-heers leidt.
Bij de twaalf van verdeel-en-heers werkt de vier van het aardse samen met de anti-drie. Dit leidt tot onderdrukking.

Dan is er nog het aspect van het analyseren, dit speelt een belangrijke rol bij verdeel-en-heers. Hoe zit het bij de piramide? Hier is helemaal geen sprake van analyseren, van "in stukken kappen", integendeel: hier werken de drie en de vier in grote harmonie samen, met bevrijding als doel.

Dertien

Verdelen? Verdeel-en-heers? In het evangelie van Thomas * staat (logion 72):

Iemand zei tot hem:
Spreek tot mijn broeders opdat ze de goederen van mijn vader met mij delen.
Hij zei hem: Mens, wie heeft van mij een verdeler gemaakt?
Hij keerde zich tot zijn discipelen, hij zei hun:
Ben ik dan een verdeler?

Zoals reeds aangehaald kan je dertien niet of nauwelijks analyseren. Het getal dertien vormt één geheel. Het is trouwens ook vrij sterk verbonden met één (9).

Wanneer we de maancycli volgen dan is er niet "het geanalyseerde, verkapte" van de twaalf, maar een vloeiende golfbeweging, met de natuur mee. Gans de natuur is opgebouwd uit golven.

Verder meer hierover (nog niet klaar).
Kort tot dit, in het evangelie van Thomas (logion 2) staat:

Jezus heeft gezegd:
Dat hij die zoekt niet ophoude met zoeken tot hij gevonden heeft
en als hij gevonden zal hebben zal hij verbijsterd zijn
en verbijsterd zijnde zal hij in verwondering opgaan
en hij zal heersen over het Al.

Het "dwaze duo ego-denken" ziet heersen heel anders. Het is ervan overtuigd dat heersen gelijk staat met bezitten. Vandaar het "Juliaanse" verdeel-en-heers, wat naar mijn mening goed overeenstemt met het getal twaalf. Is er hier iets mis mee? Vraag dat aan "de verloren zoon of dochter" *. Zolang dit bij je past is er niets mis mee, maar op een bepaald ogenblik wordt het te eng en voldoet het niet meer. Eens deze fase bereikt wordt het tijd om de twaalf te verlaten en naar "de orde van de dertien" op zoek te gaan.
Delen we het jaar in in twaalf maanden, of laten we ons meevaren met de golfbewegingen, ondermeer de golfbeweging van eb en vloed, veroorzaakt door de maan?

De Zon

De Zon, zo vaak vergeten. Wat is een jaar? Eén omloop van de aarde om de zon, net zoals een maan, een maancyclus, een omloop van de maan om de aarde is.
De zon, zo onopvallend en toch zo belangrijk. En de Zon als wezen, die zien we al helemaal niet.
Welke vorm heeft de (fysieke) zon? Een cirkel. De cirkel is een veelhoek met oneindig veel zijden. De cirkel bevat het getal oneindig. Oneindig is ook niets, en is dan ook verbonden met het getal nul. Het getal nul hoort - naar mijn aanvoelen - niet thuis in de fysieke wereld. Je kunt het wel zien als een overgang naar de geestelijke werelden. Het getal nul hoort vooral bij de Zon als wezen; dit wordt nog eens benadrukt door de vorm van de fysieke zon.

De Zon stuurt gans ons zonnestelsel, inclusief ons jaar. Het jaar gaan we dan verkappen via verdeel-en-heers of we gaan mee via de golfbewegingen.